مجید روستا درگفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی درباره ضرورتهای مغفولمانده در توسعه چابهار توضیح میدهد: مسئله حاشیهنشینی در منطقه چابهار و کنارک حادتر از سایر مناطق است و این دو از نظر نوع و شدت شکلگیری و ساختار حاشیهنشینی و ترکیب جمعیتی و نوع محرومیت مشابه هم هستند. چابهار و کنارک هسته اصلی توسعه سواحل مکران محسوب میشوند و امروز ۶۵ درصد جمعیت چابهار حاشیهنشین هستند، هرچند غیر از منطقه آزاد وارد شهر چابهار نیز که میشویم وضعیت اسکان نامسعد و ضعیف است.
روستا با اشاره به اینکه یکی از عوامل بازدارنده توسعه درحاشیه چابهار خشکسالی ده ساله سیستان و بلوچستان است، میگوید: عدم سرمایهگذاری کلان درگذشته به مشکلات حاشیهنشینان دامن زده است. البته اخیرا توجهاتی به این منطقه شده و درگذشته نیز به دلیل اینکه تمرکز برنامههای توسعهای بر منطقه آزاد که بیشتر دربعد واردات فعال است نه صادرات، بوده مسئله حاشیهنشینی شدت و بروز بیشتری پیدا کرده است و مهمترین ظرفیتهای توسعهای شیلات و بنادر هم نتوانستهاند به توسعه چابهار کمک کنند.
عضو هیئت مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری ایران تاکید میکند: اکنون که بحث توسعه وساحل مکران ورد توجه و از اهداف کلان کشور شده است اگر به مسائل اجتماعی این منطقه توجه نشود تمام اقدامات نتیجه معکوس خواهد داشت.
وی با بیان اینکه قبل از هر اقدام توسعهای باید فکری برای مدیریت اسکان جمعیت درچابهار کرد، میگوید: پیشبینی میشود که جمعیت این منطقه به یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر برسد که جمعیت بالایی است. ضمن اینکه بخش زیادی از این جمعیت از نظر اقتصادی فقیر هستند بنابراین باید قبل از واگذاری ظرفیت توسعه در چابهار و کنارک به مدیریت اسکان جمعیت بپردازیم.
روستا ادامه میدهد: از سوی دیگر باید ظرفیت توسعه را با توجه به مزیتهای نسبی چابهار درنظر گرفت. چابهار بر اقیانوس هند پهلو زده و دارای ظرفیتهای زیادی در دریا و از بعد گردشگری است. خصوصا با توجه به اینکه امروز درترانزیت و حمل و نقل به دریا و بعد ریل توجه میشود چابهار دارای موقعیت ترانزیتی و حمل و نقلی خاصی است و باید در چشمانداز سازی ملی و فراملی ظرفیتهای توسعه چابهار را با مزیتهای آن عجین کنیم که این نگرش به مسائل توسعه نیازمند مدیریت هماهنگ عرصه سرزمینی و مدیریت امنیتی و اقتصادی و جمعیتی در کنار یکدیگر است.
وی با بیان اینکه با وجود مزیتهای چابهار و کنارک این مناطق دارای فقر چند لایه هستند، میگوید: به دلیل منطقه آزاد بودن و همجواری با دریا و قرارداشتن نیروهای دریایی و هوایی، ظرفیت توسعه فیزیکی این مناطق کم است که باید مدیریت شود. از سوی دیگر قبل از ظرفیتگذاری توسعه باید زیرساختهایی چون راه جادهای، راهآهن و فرودگاه را فراهم کنیم چراکه نبود این زیرساختها مانع از توسعه منطقه آزاد چابهار و عقب ماندن آن از کیش و قشم شده است.
روستا میافزاید: در چابهار به دلیل فراهم نبودن زیرساختهای توسعه با تمایلات جمعیتی کمتر و توجه کمتر طرحها و سرمایهگذاریهای ملی مواجه شدهایم ضمن اینکه با توجه به تحولات ارتباطات بینالمللی درشرق آسیا نیازمند نگاه توسعهای بسیار فراتر و ارتباطات بینالمللی هستیم. ازجمله سرمایهگذاری و ارتباط ریلی با چین و ارتباط با هند که دارای بازار مطرح و مناسبات بینالمللی و دارای شرکتهای چند ملیتی است. کشورهای شرق آسیا نیز علاقهمند به سرمایه گذاری درایران هستند چراکه از طریق ایران میتوانند با اروپا ارتباط آسانتری داشته باشند و چابهار میتواند پل ارتباطی شرق و غرب باشد.
عضو هیئت مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری ایران تاکید میکند: برای اینکه درچابهار نیز مانند عسلویه با مشکلات و معضلاتی چون رانت مواجه نشویم باید به ظرفیتهای کلان توسعه از بعد اجتماعی، اکولوژیکی و اقتصادی دراین منطقه توجه شود تا خود ساکنین این مناطق از مواهب توسعه برخوردار شوند.
وی میگوید: ظرفیتهای بسیار ناهماهنگ توسعه و عدم ارتباط با پس کرانه بینالمللی همچنین همگام نبودن توسعه روستایی و کشاورزی با توسعه شهری باعث بروز مشکلات حاشیهنشینی درچابهار شده است.
روستا تاکید میکند: با توجه به نگاه خاص برنامه ششم توسعه و سیاستهای کلی نظام جمهوری اسلامی به توسعه مکران باید قبل از هر اقدام توسعهای به تحلیل جابجایی جمعیت بپردازیم تا ترکیب توسعه مکران فرصتی برای بهرهمندی کشور باشد.
نظر شما